Grol weet weer wat winnen is

ROTTERDAM - Met een grote glimlach op het gezicht en een gouden medaille om zijn gespierde nek stond Henk Grol zondagavond voor het eerst in tweeënhalf jaar weer eens op de hoogste trede van een ereschavot.

De beste Nederlandse judoka in de klasse tot 100 kilogram had zojuist de Grand Prix in Rotterdam gewonnen. Het Wilhelmus klonk hem als prachtige muziek in de oren. De Grand Prix laat zich voor de krachtpatser uit Haarlem niet vergelijken met de wereldkampioenschappen, laat staan met de Olympische Spelen. ''Maar ik moest hier voor eigen publiek wel even winnen'', besefte Grol.

Finalevrees

''Er gingen al verhalen dat ik finalevrees zou hebben. Natuurlijk kan ik daar wel om lachen. Maar ook daarom wilde ik hier wel even goud pakken. Dit had ik na die verloren finale van vorige maand op de WK wel even nodig.''
De laatste prijs voor Grol dateerde van 13 april 2008, toen hij in Lissabon de Europese titel veroverde. Daarna leefde hij eigenlijk van Olympische Spelen, naar EK, naar WK, naar EK en weer naar WK.
Aanhoudend blessureleed belemmerde Grol in de aanloop van de grote toernooien vaak op de verschillende Grand Prix's uit te komen. Tijdens de Spelen won hij brons. De laatste twee wereld- en Europese kampioenschappen sloot hij steeds af met een tweede plaats.

Gruwelen

De 25-jarige Grol moet normaal gesproken zijn beste jaren als judoka nog beleven. Toch waren de vergelijkingen met Joop Zoetemelk en Kees Verkerk snel gemaakt. Eeuwige tweede, Grol gruwelt van die term.
Het hoort nu eenmaal bij het protocol van de internationale judobond, maar zilveren medailles neemt hij bij voorkeur helemaal niet in ontvangst. De olympische titel in Londen is zijn voornaamste doelstelling. De wereldtitel wil hij volgend jaar in Parijs van zijn verlanglijstje strepen.
Tot voor kort wilde Grol eigenlijk alleen maar op ippon winnen. Hij betrad de tatami om zijn tegenstander liefst zo snel mogelijk op zijn rug te werpen. Heerlijk vond hij dat. Die aanvallende stijl maakte hem al snel een publiekslieveling. Grol smeet echter zo met krachten dat zijn lichaam hem regelmatig in de steek liet. Soms stelde hij zijn tegenstander ook in staat te counteren.

Slimmer

''Wat dat betreft ben ik misschien iets slimmer geworden'', zei hij na zijn zege in Rotterdam. ''Uiteraard werp ik het liefst mijn tegenstander meteen op de rug. Maar ik heb nu ook geduld om een wedstrijd desnoods maar op punten te winnen.''
Met dank aan de sterke prestaties uit het recente verleden hoefde Grol op de Grand Prix niet in de eerste en tweede ronde in actie te komen. ''Normaal gesproken vecht ik in de eerste ronde vaak tegen iemand uit Togo of Ethopië. Wat dat betreft zie ik weinig verschil'', zei hij.

Vakantie

Landgenoot Danny Meeuwsen was de eerste tegenstander van Grol. De Nijmegenaar hield het vijf minuten vol, maar verschafte zich nooit uitzicht op een stunt. De Rus Serge Samoilovitsj waagde het wel om met de Nederlander te vechten. Hij lag na 1 minuut en vijf seconden hijgend op zijn rug.
Jevgeni Borodavko uit Letland beperkte zich in de finale tot verdedigen. Grol judode de eindstrijd rustig uit en boekte een langverwachte zege. ''Eindelijk'', lachte hij. ''Morgen ga ik voor twee weken op vakantie naar Aruba en dan ga ik me helemaal op de WK en Olympische Spelen richten.''

© ANP